“حاشیه نشینی” در ادبیات

نگارش در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۹۵ | ارسال شده در بخش گاه نوشت ها | هیچ نظری

شهرهای امروز در کشور ما و همه ی دنیا بخش بزرگی از جمعیت خود را با نام حاشیه نشین ها می شناسد. حاشیه نشینی هم تعریف و فرهنگ خاص خودش را دارد. در انتخابات هم باید به حاشیه های شهری اندیشید. حاشیه نشین هایی که گاه به چشم نمی آیند برای آینده جامعه، نقشی تعیین کننده دارند. خواه خوب یا بد.
بگذارید با مسئله ی حاشیه نشینی و بحران ها و پیامدهای آن جدا از نگاه تیز بین جامعه شناسان مردم شناس، چند لحظه هم از دریچه ی نگاه و نوشته مهربان شاعری اجتماعی و کلام قدرتمند او بنگریم.

Madani_0

《من حاشیه نشین هستم.
ولی معنی کلمه ی حاشیه را نمی دانم.
از معلم پرسیدم: ” حاشیه یعنی چه؟”
گفت: ” حاشیه یعنی قسمت کناره ی هر چیزی، مثل کناره ی لباس یا کتاب، مثلاً بعضی از کتابها حاشیه دارند و بعضی از کلمات کتاب را در حاشیه می نویسند؛ یا مثل حاشیه ی شهر که زباله ها را در آنجا می ریزند.”
من گفتم: ” مگر آدمها زباله هستند که بعضی از آنها را در حاشیه ی شهر ریخته اند؟”
معلم چیزی نگفت. (بی بال پریدن/ قیصر امین پور). 》

مطالب مرتبط

یک نظر بگذارید