به انگیزۀ درگذشت حاج سید جعفر شیخ الاسلامی

نگارش در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۴ | ارسال شده در بخش گاه نوشت ها | ۴ نظر

درگذشت جناب سلاله السادات، بزرگ خاندان شیخ الاسلامی، شادروان حاج سید جعفر شیخ الاسلامی را به همه ی خاندان به ویژه حجت الاسلام استاد سید الیاس شیخ الاسلامی و فرزندان و وابستگان عموما و بالاخص همسر مکرمه شان سرکار خانم ذکایی ، فرزند ارشد و مداح اهل بیت (ع) جناب سید صادق شیخ الاسلامی و حجج اسلام حاج شیخ محمود ذکایی ، سید باقر ، سید کاظم ، سید روح الله ، سید جواد، و دیگر بازماندگان تسلیت عرض می نمایم و برای آن عزیز درگذشته همنشینی با اولیاء معصومین (ع ) و اجداد طاهرینشان را مسئلت دارم.

او از خاندان علم  و دین بود. پدر، عمو و برادرانش همه از عالمان و در کار تبلیغ دین بوده اند. خاطرات او حافظۀ شفاهی بخشی از تاریخ دیانت و روحانیت شهر بود. حاج سید جعفر اگر چه به کسوت روحانی نبود اما کاسبی اهل تقوا و مرد عمل بود.  بخشی از کار و درآمد وی  به کار انگشتر و حکاکی و پرداختن حلقه های نقره ای آن ها مربوط می شد که همین مسئله او را با روحانیان و اهل دین بیش تر گره می زد. به طور معمول،حلقه های انگشتری که او می ساخت از نوع رکاب های نجفی به شمار می رفت زیرا استادانه به حلقه های ساخت نجف شباهت داشت.  به همین چهت او را یکی از اهالی حرفه و هنرمند شهر در آن ایام باید به حساب آورد که به کار زرگری و جوش فلزات تزیینی و شناخت عتیقه ها مهارت داشتند. همیشه خوش برخورد بود ولی گاهی هم زود به جوش  می آمد. آن چنان که باری، شیخ یاوه گویی را بر فراز منبر مسجد جامع، به اعتراض تند خود نواخت و او را متزلزل و گریزان کرد. سخاوتمند و سفره دار و اهل صلۀ رحم بود. همۀ خویشان، خواه دور و نزدیک را تا حد توان سرکشی می کرد و در شادی ها و غم هایشان حضور می یافت. کارپرداز و امین بستگان خود در تقسیم عایدات مزارع و باغات میراثی و یا فروش  و تقسیم آنها بود.

در دوران ستمشاهی در مبارزه با استبداد پیش قدم بود تا آنجا که طعم تلخ بازداشت و ضرب و شتم در شهربانی تویسرکان و زندانی شدن در همدان را هم چشید. در سال های عمر دراز خود نیز حق طلبی و اهتمام به برگزاری شعائر دینی و جدیت در برپایی مجالس حسینی و عزاداری به ویژه در شبهای دوشنبه داشت و یادآوری مظلومیت بی بی دو عالم را در ایام فاطمیه تا آخر عمر از دست نگذاشت. به همان اندازه که می دانست عمل می نمود و از کوشش فرو گذار نمی کرد. دلسوز مسائل دینی بود و به روحانیت علاقمند و ای بسا منتقد جدی آنان، اگر چه از نزدیکان خود بود.

مراسم خاص شهادت پیشوای هفتم امام کاظم(ع) و عزاداری بر مظلومیت ایشان، پس از درگذشت بنیادگذار آن مراسم معنوی، حجت الاسلام حاج شیخ محمد علی ذکایی (ره) ،هر سال، با مدیریت و محوریت ایشان در مسجد اعظم تویسرکان برپا می گشت و سپس در منزل ایشان، مؤمنین عزادار اطعام می شدند.

توفیق یار بود و به روال گذشته، امسال نیز همراه با خانواده، چند روز پیش از درگذشت، آخرین دیدار نوروزی با ایشان و عیادت، نصیب من شد. در آن دیدار ، آخرین جمله ام پیش از خداحافظی، طلب دعای خیر بود که در همان حال نزار، دست به دعا برآورد و من خرسند از دعای خیر پیرمردی از سادات خیرمند، و برکات دعا، با او خدا حافظی کردم‌. روحش شاد و روانش با روان نیکان آمیخته باد‌.

مراسم تشییع و خاکسپاری آن مرحوم فردا پنجشنبه  ۲۰ فروردین ساعت  ۳۰/۱۰ اعلام شده است.

یزد. صبح ۱۹ فروردین ۱۳۹۴

مطالب مرتبط

۴ نظر برای این مطلب

  1. نویسنده: شهریار | زمان ارسال: اردیبهشت ۱۳ام, ۱۳۹۴, ۱۲:۴۱ ق.ظ

    باتشکر از حاج آقا
    سید بسیار بزرگوار بودند وچهره واقعی مرد خدا بودند .
    خداوند اورا رحمت کند وبر خوان جدش میهمان کند همانگونه که سید سالها در خدمت جدش گام برمی داشت

  2. نویسنده: حمید | زمان ارسال: خرداد ۱۰ام, ۱۳۹۴, ۹:۲۰ ق.ظ

    جناب انصاری عزیز از لطف و محبت شما بسیار سپاسگذاریم.
    خداوند اموات شما رو غریق رحمت خود گرداند

  3. نویسنده: سیدپیمان شیخ الاسلامی | زمان ارسال: آذر ۱۲ام, ۱۳۹۴, ۱:۳۰ ق.ظ

    سلام علیکم.انشاالله خداوندمتعال روحش راشادکند

  4. نویسنده: سید روح الله | زمان ارسال: خرداد ۲۸ام, ۱۳۹۹, ۱۰:۵۴ ق.ظ

    سلام علیکم
    ممنون از تشریک مساعی جنابعالی
    خدا جمیع محبیان از دوستداران امیرالمومنین علی علیه السلام و اموات شما را غریق رحمت بیکران خود بفرماید
    حاج آقا جعفر گلی از بوستان سادات بنی الزهرا سلام الله علیها بود که عطر وجودش هنوز بعد از سالها از وفاتشان بمشام میرسد
    عاش سعیدا و مات سعیدا
    حشره الله مع من احبه

یک نظر بگذارید